Elif wilde het heel erg graag en mij leek  het ook wel wat: een cruise naar de bahama's. Vanuit Miami is dat natuurlijk prima te doen en na wat zoekwerk op Internet besloten we een vierdaagse minicruise te doen met Norwegian Cruise Lines.

We hebben het hier prima naar ons zin gehad en konden lekker uitrusten. 's-Avonds heerlijk op het achterdek met een wijntje van de ondergaande zon genieten.

De beruchte tip hadden we bij de boeking al afgekocht:  $ 12,00 per persoon per dag! Het is allemaal wat met die tip bij die Amerikanen.

Als je aan boord gaat van het schip ga je in principe naar het buitenland én zijn er veiligheidsrisico's voor de boot en de opvarenden. De controle is dan ook net zo streng als op het vliegveld. Eén van onze koffers werd niet bezorgt bij onze hut op de boot. Toen ik daarom ging vragen kreeg ik het antwoord dat ze nog minstens drie uur bezig waren met het verdelen van de bagage. Als ik dan nog niets had moest ik maar weer even langskomen. Een paar uur later zat er een brief tussen de deur van onze hut: de koffer was achter gehouden omdat ze de inhoud niet vertrouwden. We konden ons melden in het 'Atrium', dan werd daar de koffer in ons bijzijn opengemaakt en gecontroleerd. Wij er naartoe, uitgepakt en goedgekeurd. Waarom de koffer nu achtergehouden was.....? In de zak achter de rugleuning van de rolstoel van Erhun hadden we twee literflessen water gedaan. Da's lekker voor als je onderweg in de stad loopt en je hoeft ze dan niet te sjouwen. Die waren we vergeten eruit te halen toen we naar de boot gingen en ik had de rolstoel (met wat geweld) gewoon opgevouwen met die twee flessen er in en afgegeven met de andere bagage. De rolstoel wrd netjes bij de hut bezorgd, inclusief de twee literflessen water. Zo 'waterdicht' was de controle dus blijkbaar ook weer niet.

Omdat we geen huurauto hadden moesten we natuurlijk al onze bagage mee aan boord nemen, dus ook de rollator en de rolstoel. De rolstoel hadden we helemaal niet nodig, die kreeg ik gelukkig opgevouwen in een kast gepropt. De rollator hadden we wel nodig maar daar hadden we echt helemaal geen plaats voor in de hut. De gangen waren erg breed dus lieten we de rollator op de gang staan. De mensen konden er nog prima langs.Dat ging allemaal prima tot de laatste ochtend: de rollator was verdwenen! Na wat navragen bleek deze al aan wal gebracht te zijn! Bagage die je de laatste avond buiten de deur van je hut zet met een label wordt voor je aan land gebracht. Jammergenoeg wisten we dat niet, de rest moesten we nu zelf meesjouwen.