We maakten de cruise met de Norwegian Sky. Er waren zo'n 2.100 passagiers aan boord en ruim 900 bemanningsleden. Je zit dan ongeveer op één bemanningslid op twee passagiers... dat is nogal wat. Nu werken ze natuurlijk wel in ploegen, het werk gaat gewoon dag en nacht door, ook als wij liggen te slapen.

Toen we rond 16:00 uur aan boord gingen werden we verwelkomd met een barbeque, lekker hoor!

Wat me opviel: het schip was het stilste 'hotel' wat we gehad hebben! Totaal geen (verkeers) lawaai en bijna geen geluid van de buren. Alleen als de boegschroeven in werking gingen was er een fluitend geluid te horen, maar die worden alleen gebruikt bij het aanleggen dus daar hadden we weinig last van.

In de hut was een TV aanwezig. Op één van de kanalen had je uitzicht recht vooruit door middel van een camera op de boeg. Op zich leuk om even naar te kijken, op de lange duur wordt het wel saai alleen maar een stuk van de boeg en verder zee....

Er hingen drie redelijk grote schilderijen (met lijst) in onze hut. Dat zal waarschijnlijk in alle hutten zo zijn geweest. Als je dan even rekent is dat voor de maatschappij op grote schaal kunst inkopen geweest.

Wat ons gelijk opviel op de boot was het verdiepingen hoge open middendeel met de glazen liften. Zag er errug luxe uit, een beetje Titanic-achtig.

Alles was perfect geregeld op de boot. Als het ene restaurant/keuken dicht ging voor schoonmaken en opruimen was er een andere keuken open. Als je wilde kon je continu eten Er waren allerelei activiteiten: spelletjes voor de kinderen, diverse live-bands, voorstellingen, er was een bioscoop en een sportzaal Overal waren er mensen om je te helpen, schoon te maken, te koken, podia op te bouwen enz. enz. Het was eigenlijk één continu werkende machine. Op de laatste avond was er een verborgen-talenten-voorstelling van het personeel. De één speelde gitaar, de ander deed een indonesische dans enz. Heel leuk om te zien, echt talent!

Op de eerste avond hadden we nog een spannend moment: er was een zieke op de boot die van boord gehaald moest worden. Onze boot ging een uurtje stil liggen wachten tot er een brandweerboot uit Miami was gearriveerd om de zieke op te halen. Dat ging nog niet zo erg makkelijk. Het grote cruisschip lag stil op de golven, maar het kleine brandweerbootje ging aardig op en neer op de golven. Best spectaculair!