Als je in Miami bent hoort een bezoek aan de Everglades er zeker bij. De eerste poging die we waagden ging niet helemaal goed: in verband met een ongeluk op de US41 was er een roadblock en konden we er niet door. Het zou vier uur duren dus wachten was geen optie. Ook de TomTom bood niet echt uitkomst voor een andere route. Na wat omzwerven en vragen bleek er dan ook helemaal geen andere route te zijn. We moesten dan maar een stuk meer naar het zuiden rijden, daar was ook wel het een en ander te zien volgens een behulpzame politieman.

Dat viel toch wel een beetje tegen. Een tochtje met een airboot zagen we niet zo zitten, dat maakt zoveel herrie dat de krokodillen waarschijnlijk gewoon op de vlucht slaan. De alligatorfarm leek ons ook niet wat, krokodillen in gevangenschap hadden we al genoeg gezien en vastgehouden in Cuba. Bij een leuke tent onderweg wel een hele lekkere verse vruchtenshake gehaald, helemaal tegek! Er ging vanille softijs, ijsblokjes en vers fruit in de blender. Wij vonden het heerlijk, Erhun vond het helemaal niets dus hadden wij meer. Eén van de weinige 'eet-dingen' uit Amerika die we zullen missen in Nederland.

De tweede poging ging een stuk beter: roadblock was weg en we waren er binnen drie kwartier. Probleem: de rondrit met de tram van 11:00 was volgeboekt door een school, de eerst volgende was om 12:00 uur. Nog ruim anderhalf uur te gaan dus.. Gelukkig konden we er ook lekker rondlopen en foto's maken. Om 12:00 uur op de tram. 'Hoe lang duurt dit?' 'Het is 23 mijl, we hebben halverwege een tussenstop, totaal twee uur. Dat was even langer dan waar we op gerekend hadden en we wilden die dag ook nog via de A1A naar Orlando terug met de auto... Ach, het is vakantie, zien we straks dan wel weer. De rondrit door de Everglades was echt schitterend, heel veel gezien, zeker de moeite waard!

Erhun had hier weer één van zijn momentjes: Hij heeft een enorme hekel aan vliegen, zeker als hij ze 'niet kent' en ze 'zo groot zijn als een straaljager' De insektenspray die we gekocht hadden kon ze niet echt op afstand houden en Erhun begon met heel veel kabaal te dansen en te springen. De andere mensen dachten vast dat hij werd opgegeten door een krokodil, wat een kabaal maakte die jongen! Op een gegeven moment zakte zijn broek er zelfs van af en was weglopen ook al geen optie meer.... We hebben er echt heel hard om moeten lachen.

'Vliegen, daar zakt mijn broek van af!!' Letterlijk!